Allt tók breytingum

í dag.  Rúmid mitt vard ad skrid-dreka.  Frisbídiskurinn vard ad stýri skrid-drekans.  Einhver bíll var ordinn ad talstöd og duplo kubbarnir urdu ad thessum líka svaka byssum.  Thad var svaka fjör hér á bae,,,,, allavega thar til thau haettu ad leika sér ogg tími var kominn til ad taka til.

Furdulegt hvad Elízabeth verdur alltaf veik og lasin thegar ad tiltekt kemur.  Henni verdur illt í bakinu, fótunum, höndunum,,,name it, henni er illt   Svo á hún svo erfida mömmu, thad er ekki haegt ad sannfaera hana nógu vel.  Enda veit madur alveg hvernig thessi dama er,, svaka dramadrotning

Annars thá gekk vel í blódprufunum í gaer.  Mér var farid ad kvída fyrir thví ad hún verdur alveg ód thegar hún sér sprautur, og byrjar ad vaela og láta öllum illum látum.  Vid thurfum stundum baedi ad halda henni nidri svo ad haegt sé ad sprauta.  Ég huksadii bara Gud minn gódur, ég er ein med hana.  EN, thad gekk bara vel og ekkert grátid.  Reyndar kom hún svo fram og byrjadi öll ad svitna, og bad svo um ad fá ad setjast nidur, hún vard svolítid ringlud.  Nidurstödurnar fáum vid svo eftir viku.

Hér eru enn nokkrir dagar eftir af páskafríinu, byrja ekki fyrr en 1 apríl í skólanum aftur.  Reyndar er Emanúel farid ad leidast smá, langar ad komast aftur í skólann og hitta vinina.

Jaeja, thetta verdur ekki lengra ad sinni, kvedjur,  Elín í skrid-drekarúminu.