Ég og leikfimi.

Leikfimi , pilates og erobik eda hvad thad heitir, á alveg ferlega illa vid mig.  Mér finnst allt svona húllumhopp svoooo leidinlegt.  Hef reyndar gaman af thví ad synda og hjóla.  Svo fór ég ad spá, thad getur ekki verid hollt ad vera svona anti hreyfingar sinni (thá á ég vid líkamlegar hreyfingar, ekki einhverja stjórnmálaflokka eda thannig), svo ad ég dreyf mig í spining.  Thad var bara ekkert leidinlegt.  Í fyrsta tímanum var kennarinn alltaf ad fara af hjólinu og standa vid hlidiná mér..  Útskýrdi svo fyrir mér eftir tímann ad hann hefdi verid svo viss um ad ég myndi bara detta nidur, med hjóli og öllu,, ég kom honum semsagt á óvart dugnadarforkurinn ég.  Já, ég er nefninlega svoddan písl, allavega mida vid hina sem ad voru í tímanum.  Ég hélt ad ég mundi vera ad drepast á eftir, í öllum skrokknum, thví ad ég fann hvad thetta tók á.  En nei.  Ég er alltaf svo ödruvísi eitthvad.  Ég var ad drepast í puttonum, gat ekki einu sinni pikkad á tölvuna.  Í naestu tímum á eftir passadi ég mig á thví ad halda ekki svona fast í stýrid á aumingja hjólinu.  Semsagt, núna á medan Elízabeth er í ballett tímum, er ég í spinning, tharf ekkert ad vera ad bída eda neitt svoleidis.

Í sídustu viku vorum vid líka voda dugleg ad fara í sund.  Thad er reyndar ennthá svolítid kalt en vid létum okkur hafa thad samt.  Vadlaugin var volg, en hinar ískaldar.  Krakkarnir strax ordnir brúnir , sérstaklega Elízabeth, hún verdur strax brún.  Emanúel brennur frekar ef ad madur ber ekki vel á hann, og er lengur ad ná lit.  Og ég.  Piff.  Ég brenn bara (thrátt fyrir sólarvörn 70), verd raud eins og raekja og svo thegar rodinn hverfur, thá verd ég aftur skjanna hvít.  Frekar fúlt.

Jaeja, ég aetla ad láta thetta naegja í dag.

Elín , hjólandi vitlaus.